Recensie: 14 de musical over het leven van Johan Cruijff (3 sterren)

Op zaterdag 25 september ging 14 de musical in première in het nieuwe AFAS Theater in Leusden. In de musical speelt Tobias Nierop de rol van Johan Cruijff, Myrthe Burger speelt de rol van zijn vrouw Danny, Porgy Franssen speelt coach Rinus Michels en Milan Sekeris speelt Piet Keizer. Pepijn Schoneveld zal onder andere de rol van Cruijff's schoonvader en zaakwaarnemer Cor Coster op zich nemen. Daarnaast zijn Joy Wielkens, Mitch Wolterink, Ruth Sahertian, Sjoerd Spruijt, Jeske van de Staak, Chiem Vreeken, Eva van der Post, Remco Sietsema en Gusta Geleijnse in verschillende rollen te zien.

Het doek gaat op en de voetballers klappen en schreeuwen: “Cruijfie, Cruijfie, Cruijfie!”, waarbij de zaal direct mee doet. Johan Cruijff begint zijn verhaal. Als men in de zaal de ogen dicht doet, zou je bijna zeggen dat Johan Cruijff himself op het podium verhalen staat te vertellen. Er worden verschillende Cruijffiaanse gezegdes gebruikt tijdens de voorstelling. Tobias Nierop vertolkt de rol geweldig. Zingen doet Johan Cruijff niet maar op sommige momenten gaat hij wel ineens rappen in plaats van praten, wat helaas niet helemaal goed valt. Desondanks een sterke rol, welke serieus wordt gespeeld en in de gehele musical serieus blijft.

Wat opvalt in de show is dat er veel gewisseld wordt in kleine decorstukken, en er worden veel kostuums gebruikt. Er is een vast ‘elftal’ wat telkens terug komt. Ook is het verfrissend om te zien dat vrouwen mannen rollen spelen en andersom. De ene keer valt het iets meer op dan de andere keer. Hoewel er dus ook veel gewisseld wordt in decor, voelt het erg grote toneel soms leeg. De toevoeging van de rolband is erg komisch en wordt goed gebruikt. Toch, had het toneel op sommige punten uitgebreider gebruikt kunnen worden, dan alleen het gebruik van de rolband.

Het sterkste qua zang in de voorstelling is toch echt wel Myrthe Burger in de rol van Cruijffs echtgenote Danny Coster. Het samenspel van Danny en Johan is mooi om te zien met ook de nodige humor. Myrthe Burger zet een sterk karakter neer en weet de zaal te vermaken met haar scherpe uitspraken. De stukken dans in de musical zijn goed uitgevoerd en leuk om te zien. Ook de afwisseling in rollen wordt goed ontvangen. Het hoogtepunt van de voorstelling is El Clasico (Barcelona tegen Real Madrid) waarbij Johan Cruijff in zijn Barcelona shirt aan kabels in de lucht zweeft terwijl de beelden van de wedstrijd op de achtergrond worden geprojecteerd.

Het verhaal van de musical voelt echter wel wat rommelig. De verhalen die worden verteld zijn op zichzelf leuk om te zien en naar te luisteren. Toch mist er enige samenhang in het geheel. Er zitten op sommige plekken wat gekke invloeden, zoals een scene technomuziek. Met name het einde voelt afgeraffeld en maakt dat het verhaal ineens erg versnelt. Hoewel je verwacht dat de dood van Cruijf verwerkt zit in de musical en dit ook mooi is uitgewerkt, voelt het toch wat vreemd dat op deze verdrietige noot geëindigd wordt.

Desondanks, zorgt alle techniek in de voorstelling voor goede ondersteuning van alle losse sketches. Zo wordt er een grote beeldbuis op het podium gerold en worden er verschillende archief beelden op creatieve manieren getoond. De toevoeging van Tobias Nierop is daarbij ook cruciaal. Doordat hij stukken in de musical analyseert als een soort buitenstaander van de musical, probeert hij alle losse stukken te verbinden. Een plezierige avond, zeker voor de Cruijff-fans.