Op donderdagavond 2 mei ging in het DeLaMar Theater in Amsterdam Master Class in première. In het geschreven toneelstuk Master Class van Terrence McNally confronteert Maria Callas drie van haar operastudenten genadeloos met hun muzikale tekortkomingen. Callas pepert haar pupillen haar kritiek in met humor en een boosaardig gevoel voor superioriteit. Haar opvattingen over tekst en interpretatie. De noodzaak om persoonlijk te zijn… Getergd en ontmoedigd door het talent van haar leerlingen, vecht Callas met de spoken uit haar verleden.
Bij binnenkomst in de Mary Dresselhuys zaal van het DeLaMar Theater was de voorstelling eigenlijk al begonnen. Op het toneel werd schoongemaakt en werden enkele zaken klaargezet. De zaal bleef eerst nog even kletsen, maar toen de pianist opkwam, werd het plotseling stil. Iedereen keek vol aandacht naar hoe Manny Weinstock, gespeeld door Kees van Zantwijk, met zijn stille spel het stuk begon. Het afwisselende spel met de technicus, gespeeld door Florus van Rooijen, gaf een komisch effect waardoor de zaal nog niet helemaal zeker was of het nu echt al begonnen was.
Na de binnenkomst van Maria Callas, gespeeld door Pia Douwes, had de zaal alle aandacht op haar gericht. Ook werd direct de titel van het stuk duidelijk. De zaal bevindt zich in een collegezaal, waar iedereen student is en Madame Callas hier is om een masterclass te geven. Het is een unieke vertoning, waardoor Pia erg leuk contact maakt met het publiek en je belangstellend luistert naar wat zij te vertellen heeft.
Pia vertolkt de rol van Maria Callas geweldig. Ze neemt je mee in haar denkwijze, in haar verhalen en in haar emotie. Met name de twee grote monologen, waarin zowel Maria als haar geliefden aan bod komen, voert Pia werkelijk uitzonderlijk uit. Iedereen volgt haar in elke beweging; de zaal is gefocust op haar en door haar geweldige acteerkunst, ondersteund door de zang van Maria Callas zelf, voel je alle emoties overkomen.
Het decor is minimaal, maar doet zijn werk. Zeker tijdens de monologen van Maria komt het goed tot zijn recht. De scène van Sharon Graham, gespeeld door Amy Egbers, zorgt in combinatie met dit decor, én niet te vergeten haar jurk, voor een geweldig 'wauw'-effect!
De drie studenten die Maria Callas begeleidt, zijn stuk voor stuk ook uniek en roepen elk op hun eigen manier iets op bij Maria. Zowel het spel als de zang zijn prachtig en met de afwisseling van humor en oprechte emoties draagt elk verhaal op zijn eigen manier bij aan dit stuk. Sophie de Palma, gespeeld door Michelle van de Ven, met haar speelse doch onzekere houding laat mooie emoties zien en een herkenbare angst en houding tijdens zo'n masterclass. Ook laat Sharon blijken hoe het is om vanuit volledige angst te werken naar afgunst, tijdens een prachtige aria gezongen door deze sopraan.
Een eervolle vermelding gaat naar Anthony Candolino, gespeeld door Mark Roy Luykx. Met zijn ietwat arrogante houding weet hij Maria voor zich te winnen als tenor. De aria die hij zingt is werkelijk prachtig en galmt door de hele zaal. Hij krijgt dan ook een verdiend applaus. Een interessant punt om te vermelden: tijdens de voorstelling wordt niet gewerkt met microfoons. In het begin denkt men, dat is gek, maar na een paar minuten heb je dit niet eens meer door. De zangers in dit stuk hebben ook geen enkel moment versterking nodig gehad. Wat een stemkracht! Zeer benoemenswaardig.
Dit stuk heeft een goede afwisseling in spel en zang, met hartstocht en passie voor de operamuziek. Je kunt naar deze voorstelling komen, zelfs als je niet zo gek bent op opera. Na het bezoeken van Master Class heb je in ieder geval respect voor hen die de kunst van opera beheersen, zoals Maria Callas je in deze voorstelling heeft verteld.
Door: Anne Olde Hartmann
Castfoto's: Musicalweb
Scenefoto's: Annemieke van der Togt
