Zondag 27 februari was het dan eindelijk zo ver, de première van Hij Gelooft in Mij. Aanvankelijk zou deze plaatsvinden op 6 februari in Koninklijk Theater Carré, maar door eerdere positieve testen binnen de cast op Corona werd die geannuleerd en viel nu de eer aan Theater Orpheus in Apeldoorn.
Stage Entertainment heeft, ter ere van de 70e verjaardag van wijlen André Hazes, de musical in een tourversie terug op de planken gebracht. In de musical speelt Martijn Fischer de rol van André Hazes, Roosmarijn Luyten is te zien in de rol van Rachel. Annick Boer en Rutger de Bekker spelen respectievelijk Friedel en Jan van Galen, de moeder en vader van Rachel. De rol van muziekproducent Tim Griek, tevens vriend van André, wordt vertolkt door Mark Kraan naast Dorien van Gent als Conny, de vriendin van Rachel. Dick Cohen vertolkt meerdere rollen, waaronder die van de heer Valkenier en de vader van André. Fabian Jansen is de alternate voor de rol van André Hazes.
De musical vertelt het levensverhaal van de bekende volkszanger André Hazes met al zijn hoogte- en dieptepunten. Bij de start worden we meteen in een stemmige sfeer gebracht en wordt duidelijk dat we veel lief en leed gaan zien van André Hazes en zijn naasten. Natuurlijk ontbreken de zo bekende liedjes niet van de volkszanger. We krijgen maar liefst 22 van zijn nummers te horen. Deze zijn zeer vakkundig geïntegreerd in de voorstelling en geeft absoluut niet de indruk dat we naar een ‘Hazes-concert’ aan het kijken zijn. De muzikale momenten, waarop het ensemble een prominente rol speelt, zijn indrukwekkend en leveren een aantal keer kippenvel op. Meermalen zet het ensemble het toch al zo krachtige spel van de hoofdrolspelers nog meer kracht bij.
We zien in aanvang een gevierd zanger, wiens collectie gouden platen gedurende de voorstelling groeit. Een heel ontroerend moment in de voorstelling zit bij het lied De Vlieger, wat André samen met de 12-jarige Rachel zingt. Langzaamaan zien we het leven van André aftakelen en heeft de koelkast met bier een steeds prominentere rol in het verhaal. Zijn uitvaart wordt op een indrukwekkende wijze weergegeven. Een imposant beeld gepaard met een intense emotie. Op dit moment van de voorstelling raakt ook menig bezoeker geëmotioneerd. Een humorvolle rol is weggelegd voor de ouders van Rachel. In hun diverse 90-er jaren outfits laten zij het publiek veelvuldig lachen. Dit is een welkome afwisseling naast de soms heftige scenes tussen André en Rachel.
De hoofdrolspelers doen niet voor elkaar onder. Martijn Fischer zingt werkelijk goed, maar maakt vooral veel indruk met zijn acteerwerk. Het lijkt hem allemaal zo natuurlijk af te gaan en hij neemt ons moeiteloos mee in zijn emoties. Roosmarijn Luyten is erg goed in de gevoelige nummers en laat een power horen in de duetten. Haar stem is heel aangenaam om naar te luisteren en elk woord is erg goed te verstaan. Heel knap hoe beheerst ze haar rol speelt ondanks de soms weinige tijd, die ze heeft voor een kostuumwissel.
Het decor wisselt gemakkelijk en snel door schuivende panelen en rollende rekwisieten. Het brengt ons onder andere van de huiskamer naar de muziekstudio en via de camping de kroeg in. Mooi zijn de projectie-beelden op de schermen, die soms een concreet visueel beeld weergeeft en soms met kleuren en abstracte vormen een sfeervolle bijdrage leveren aan de scènes op toneel.
Het is een werkelijk mooie productie, waarin goed geacteerd wordt en de Hazes-nummers verrassend worden vertolkt. De nummers ondersteunen het verhaal en versterken de emoties bij de bezoekers.
Door: Léon Berkenbosch
Castfoto's: Musicalweb.nl
Scenefoto's: Joris van Bennekom
