Afgelopen zondagmiddag ging de musical De Man van La Mancha in première in het DeLaMar Theater in Amsterdam. De musical is gebaseerd op het wereldberoemde boek van Miguel de Cervantes uit 1605 en vertelt het aanstekelijke verhaal van de ridder Don Quichot.
Het verhaal van De man van La Mancha speelt zich af in een gevangenis in het Sevilla van de 16e eeuw. De Inquisitie heerst genadeloos. De dichter Cervantes wordt met zijn medewerker in de kerker geworpen tussen armlastige gevangenen, die de nieuwelingen veroordelen tot het inleveren van al zijn bezittingen. Cervantes brengt, als vorm van verdediging, het verhaal van Don Quichot tot leven: een edelman die te veel ridderromans heeft gelezen en eropuit trekt, vergezeld van zijn buurman Sancho Panza, om grootse daden te verrichten.
Don Quichot is een kind van Zuid-Europa, met een naar buiten gericht vizier, kleurrijk, expressief, ontvankelijk, een toegewijd idealist. Zijn ideaal is het voortbrengsel van zijn verstoorde verbeelding die put uit de fantasiewereld van de ridderromans. Dat is de komische zijde van het verhaal. Maar het ideaal blijft in zijn zuiverheid overeind en maakt zijn drijfveren ontroerend. Don Quichot geeft ons wellicht het inzicht dat de wereld niet alleen maar een plek is waar je nu eenmaal terecht komt, maar ook een plek die je kunt maken tot wat het is, met je eigen handen en gedachten.
De cast bestaat uit Huub van der Lubbe, Dragan Bakema, Lucretia van der Vloot, Stefan Rokebrand, David van Uuden, Doris Baaten, Mees Hilhorst, Ruth Sahertian, Danny Houtkooper, Sanne Groenen, Djin Kastje, Danique Beijer, Gino Taytelbaum en Enora Oplinus.
Tijdens binnenkomst in de theaterzaal is het doek open en zien we verschillende mensen al op het podium zitten (in een zacht licht), waarbij twee mensen al muziek maken met een gitaar en cajón. Vervolgens komt Huub van der Lubbe van een trap lopen en begint de introductie (in dit geval nog als Huub zelf). Vervolgens zet hij de scène met medespeler Dragan Bakema, die de rol vertolkt van Sancho Panza. We kijken daarna eerst naar een prachtige flamenco dans, welke ons op een mooie manier meeneemt in die periode.
Het verhaal begint in een gevangenis, waarbij we ook direct het gehele ensemble op het podium zien. Het ensemble speelt in dit stuk een grote rol en ondersteunt de scènes met name met bewegingen en dansen die het verhaal ondersteunen. Zij versterken daarbij het verhaal enorm en doordat zij als een geheel spelen en goed in sync zijn, maakt dit het stuk extra interessant. Het verhaal van Don Quichot wordt verteld door Huub van der Lubbe in de rol van Cervantes. Samen met zijn schildknaap Sancho Panza gaat hij de wijde wereld in en kijken we mee door de ogen van Don Quichot, maar ook van de mensen die hij tegen komt.
In de gevangenis start de president een schijnproces om Cervantes zijn verhaal te laten doen. Van der Lubbe verteld dit verhaal zoals Huub dit kan en de teksten die hierbij gebruikt worden zijn mooi. Ze zijn wellicht niet altijd verstaanbaar en dat is met name bij de zang jammer. Ook kan worden bemerkt dat op sommige stukken hij ondersteunt wordt door het ensemble qua zang. Wanneer Van der Lubbe alleen zingt, hoor je niet veel kracht bij de uithalen die hij doet. Hij vertelt het verhaal wel mooi. Dit komt ook terug in het samenspel met Aldonza gespeeld door Lucretia van der Vloot. Het spel is mooi, maar wat oppervlakkig. De liefde komt naar voren door de mooie teksten en het verhaal. Aldonza's stem maakt daarin veel goed. Ze zingt haar nummers mooi en weet deze goed over te brengen in de zaal (wat te bemerken is ook in het applaus wat zij hiervoor krijgt).
De delen met Sancho Panza gespeeld door Dragan Bakema zorgen voor een fijne afwisseling tussen trots, humor en nederigheid welke Dragan erg mooi brengt.
Het toneel met decor wordt op een bijzondere manier gebruikt in het verhaal. De wisselingen van het decor en aanpassingen gebeuren met het licht aan en terwijl er op het voortoneel verder wordt verteld. Het ensemble heeft hier een mooie organische manier in gevonden, welke je aandacht vasthoudt. Het decor is op sommige momenten groots en soms erg minimaal. Dit zorgt voor bijzondere afwisselingen en maakt het verhaal interessanter. De live-muziek wordt verzorgd door verschillende muzikanten die in beeld op het toneel zitten aan de zijkanten. Soms spelen zij zelfs een kleine rol in het verhaal. Ook hierin komt weer terug dat iedereen zijn rol en functie heeft binnen het verhaal en maakt dat je geboeid blijft luisteren en kijken.
De man van La Mancha is een ingewikkeld verhaal, maar is gebracht op bijzondere wijze vanuit een nieuw perspectief. Er is lof voor de teksten, de zang was goed en het spel prima. Wanneer je op zoek bent naar een bijzonder stukje theater, op een eigen manier gebracht, ben je hier aan het goede adres.
Door: Anne Olde Hartmann
Castfoto's: Musicalweb
Scenefoto's: Bart Grietens
