Afgelopen zondag waren wij bij de première van Ja, ik wil!, een musical als vervolg op de productie Blind Date. Met hoofdrolspelers, Freek Bartels en Brigitte Heitzer, werden wij meegenomen in het verhaal van Bob en Jenny, die elkaar tijdens de vorige productie hebben ontmoet. Nu, een aantal jaar later, wonen ze samen en gaan ze trouwen onder de bezielende leiding van Koos, de weddingplanner, gespeeld door Paul Groot. Alleen loopt het niet helemaal volgens plan...
Verhaal
Nadat de twee elkaar hebben leren kennen via het bureau Blind Date, slaat de vonk over en gaat bankmedewerker Bob Flinck uiteindelijk op één knie om hondentrimster Jenny de Beukering ten huwelijk te vragen. We volgen Bob en Jenny van het aanzoek tot aan de huwelijksnacht. Omdat het regelen van een huwelijk niet eenvoudig is, besluiten ze de organisatie in handen te leggen van Koos, een weddingplanner bij het bedrijf Ja, ik wil. Maar waar Koos op het hysterische af bezig is de perfecte bruiloft te organiseren, confronteert hij Bob en Jenny ook met de belangrijke vragen rondom een huwelijk.
Wat betekent een huwelijk nog in een tijd waarin volslagen vreemden met elkaar trouwen op tv om drie weken later weer te scheiden? Wat zegt een huwelijk eigenlijk over liefde? En wat betekenen al die verzonnen tradities voor de liefde die je voelt? En dan zijn er nog die duizend-en-één beslissingen: groot of klein? In het wit of juist niet? Wie nodig je niet uit en wie wel? Waarom kiezen voor een trouwambtenaar die niets weet van zowel bruid als bruidegom? Als je je eigen bruiloft overleeft, moet het wel ware liefde zijn.
Humor en chemie
Freek en Brigitte passen goed bij elkaar. Ze voelen als een realistisch koppel met tegenstrijdige ideeën, maar die ondanks alles enorm van elkaar houden en elkaar aanvullen. De grappen vallen goed bij het publiek, en je ziet dat Freek en Brigitte samen genieten van het spelen. De karakters waren zo herkenbaar en levensecht neergezet dat de humor nooit als losse grappen voelde, maar als een natuurlijk onderdeel van wie ze waren. Het voelde alsof je niet naar een voorstelling keek, maar een kijkje kreeg in het leven van de personages – met al hun eigenaardigheden, kwetsbaarheid en humor.
Paul Groot en de muziek
Paul Groot zorgde voor een extra laag in de voorstelling. Hij speelde meerdere rollen en wist deze door kleine details in kleding, houding of stem telkens een eigen karakter te geven. Zo vertolkte hij niet alleen Koos de weddingplanner, maar ook de moeder van Bob en zelfs de strippers (zowel vrouwelijk als mannelijk).
De muziek voelde wat gemakkelijk, omdat dezelfde melodielijnen met andere teksten regelmatig werden herhaald. Het verhaal en sommige grappen waren wat voorspelbaar, maar dat maakte de voorstelling niet minder vermakelijk. Vooral de Ierse dansmomenten, de vrijgezellenavond en het stuk met de blokfluit waren hilarische scènes waar flink om gelachen werd in de zaal.
Een heerlijke voorstelling om lekker achterover te leunen en te genieten van een fijn avondje uit. Ja, ik wil is nog te zien tot en met 8 juni in verschillende theaters in Nederland.
Door: Marieke Visser
Castfoto's: Musicalweb
Scenefoto's: Annemieke van der Togt
