Op de avond van Halloween ging Ghost Stories in première in het DeLaMar Theater. Eerder al in Londen, Sydney en Moskou, en nu was het de beurt aan Amsterdam. Er was die avond geen rode maar zwarte loper, waar verschillende BN'ers zich verzamelden voor een avond griezelen. Bij binnenkomst zijn er allerlei decoraties en kreten om iedereen in de stemming te brengen. De tekst "Blijf tegen jezelf zeggen: het is maar theater" zie je vooral terug komen en zorgt voor een goede sfeer bij aanvang van de voorstelling.
Het begin van het toneelstuk zet iedereen op scherp. Filip Kuiper, gespeeld door André Dongelmans, is de professor die het verhaal verteld. De afwisseling tussen de verteller en de drie personages is sterk en zorgt voor goede spanningswisselingen. Laus Steenbeke speelt Ton van Dam en is het eerste personage wat zijn verhaal mag vertellen. We zien hem aan het werk als nachtwaker en worden meegenomen in zijn spookverhaal. Ton wordt door Laus sterk neergezet en laat zich niet van de wijs brengen door de verteller. Laus speelt een herkenbaar persoon, die niet gelooft in spookverhalen maar duidelijk laat merken dat hij de waarheid spreekt over wat hij heeft meegemaakt.
Alexander Brouwer pakt het stokje daarna over en vertelt als Simon van den Heuvel wat hij gezien heeft. De gejaagde en nerveuze Simon zet een karakter neer, waaruit blijkt dat hij iets bovennatuurlijks heeft ervaren. Zijn jeugdige uitstraling maakt een interessante overgang tussen de twee verhalen waarbij je je afvraagt: wat heeft Simon op zo'n jonge leeftijd gezien? Mede door de nervositeit van dit karakter wordt de druk bij het publiek zeker opgevoerd.
Na deze twee verhalen is er een verwachtingspatroon gewekt bij het publiek waar Huib Cluistra, met zijn personage als Mark Buther, geweldig op in speelt. Het is een grappig herkenbaar karakter, die verassend uit de hoek komt. Bij alle drie de karakters wordt je interesse gewekt en de momenten van spanning wisselen zich goed af met humor en komedie. Die humor is in deze voorstelling erg belangrijk!
De spannende muziek, de goed getimede geluids- en lichteffecten en het transformerende decor zijn ook een must voor deze voorstelling. Het decor, ontworpen door Carla Janssen-Höfelt, zorgt voor afwisselende taverelen en speelt een duidelijke rol in de drie verhalen. Het lichtontwerp van Coen van der Hoeven en het geluidsontwerp van Jeroen ten Brinke sluiten hier naadloos op aan. Hier zie je duidelijk een goede samenwerking tussen techniek en acteurs. Timing is erg belangrijk in dit toneelstuk en er wordt goed gebruik gemaakt van de verwachtingen van het publiek.
Het einde van het stuk is onverwachts en geeft een verassende wending aan de drie 'spook' verhalen. Alles valt op z'n plaats, waardoor iedereen gelukkig een goede nachtrust tegemoet kan gaan. Ghost Stories is een aanrader als je houdt van spanning en komedie. De afwisseling prikkelt je interesse en nieuwsgierigheid waardoor de spanning toe slaat op momenten die je niet altijd verwacht. Een knappe vorm van theater waarbij je achteraf jezelf de vraag moet stellen: geloof ik nu wel of niet in spookverhalen?
Scenefoto's: Annemieke van der Togt
Door: Anne Olde Hartmann
