Recensie: Falsettos (3.5 sterren)

In het DeLaMar Theater in Amsterdam ging op 25 juli 2022 de musical Falsettos van producent OpusOne in première. We schrijven 1980 en zien een groot schuin schaakbord op het podium met enkele schaakstukken. Een mooie metafoor voor het leven van Marvin (William Spaaij) die samenwoont met zijn ex-vrouw Trina (Rosalie de Jong), zoon Jason (goed gespeeld door Milan van Lipzig) èn nieuwe vriend Whizzer (Job Greuter). Niet echt een traditionele gezinssamenstelling, zeker niet als iets verderop in de eerste akte ook de psychiater van Marvin, genaamd Mendel (Ad Knippels) bij hen intrekt als nieuwe vriend van Trina.

“Voer” dus voor een aantal komische scenes, zoals het openingsnummer “Vier man zitten te vitten” en “Mars van de Falsettos”. De timing van de cast is sterk; zeker die van Rosalie de Jong en Ad Knippels. De muziek heeft echter geen eenvoudige partituur met veel wisselingen in de muziek. Geen eenvoudige opgave voor de zangers en dat is af en toe merkbaar. Degene die er echter nauwelijks moeite mee lijkt te hebben is Job Greuter. Hij is wat ons betreft toch wel de uitblinker van de avond en imponeert met prachtige stukken als “Zo wordt het spel gespeeld” en het dramatische “Je moet toch ooit sterven”.

Het is dan ook zeker geen lichtvoetig stuk. Jason heeft alle groeistuipen die een kind in een dergelijke gezinssituatie zou kunnen hebben, Marvin worstelt nog steeds met zijn gevoelens voor mannen, schuldgevoelens richting de anderen en ook Trina is er nog steeds niet helemaal uit of dit nu is wat ze wil.

Na de pauze wordt het stuk wat anders van toon. Falsettos is dan ook een herbewerking en samenvoeging van de eenakter musicals “March of the Faltettos” en “Falsettoland”; beide van William Finn. We zien ineens de nieuwe buren Cordelia (Julia Herfst) en arts Charlotte (een sterke rol van Danique Graanoogst) ten tonele verschijnen. De vele wisselingen in de muziek blijven, maar de dramatiek neemt toe. Whizzer loopt een nieuwe “vreemde” ziekte op en komt in het ziekenhuis terecht als patiënt van buurvrouw Charlotte. Jason kan maar niet besluiten of hij nou wel of geen Bar Mitswa wil, zeker nu Whizzer zo ziek is, maar vindt daar later een passende oplossing voor.

Het stuk is vrijwel geheel doorgecomponeerd en de kleine band speelt die muziek enorm sterk. Door de lastige partituur is het soms wat lastig alle nuances goed te volgen, wat absoluut jammer is. Het sterke stel van de spelers maakt echter veel goed. Falsettos is een mooie aanvulling in de programmering van de Pride in Amsterdam en nog te zien tot en met 13 augustus.