Op 1 oktober vond de première plaats van de musical De Tocht in Leeuwarden, Friesland. Een verhaal over een vriendengroep tijdens de Elfstedentocht. De musical vindt plaats in het speciaal daarvoor gecreëerde e Friso Theater met een 360º draaiende ijsvloer. Het script en de liedteksten zijn afkomstig van Allard Blom, de Friese liedteksten van Sytse Broersma. Regie is afkomstig van Eddy Habbema en Marc Forno is verantwoordelijk voor de choreografie.
Het lijkt of de musical al bij aankomst buiten het theater begint. Als bezoeker moeten we eerst ons startersbewijs ophalen bij een van de grappige stempelhuisjes. Een enthousiast dweilorkest geeft iedereen een hartelijk welkom. Eenmaal in het theater wordt de beleving nog meer versterkt door een in ‘Elfstedentocht-sfeer’ ingerichte ontvangsthal.
Vanuit de zaal zien we een ijsvloer als podium. De inleiding van de musical is prachtig gedaan met visuals op grote te verplaatsen schermen, die de ronddraaiende ijsvloer scheiden van een ruime ijshal daarachter. Als eerste maken we kennis met de hoofdrolspelers. Een vriendengroep bestaand uit Annet (Nandi van Beurden), de broers Sjoerd en Pieter (Wolter Weulink en Theo Martijn Wever), Kristien (Jolijn Henneman) en Rene (Boy Ooteman). Verder zien we Jelmer (Thijs Meester) als deelnemer van de Elfstedentocht, die de as van zijn overleden vrouw Boukje (Maike Boerdam), gedurende de tocht, uitstrooit.
Het verhaal komt moeilijk op gang en de verhaallijn blijft wat ons betreft ook wel dun. De grapjes zijn in het begin ook minder sterk in vergelijking met later in de voorstelling. De start van de Elfstedentocht maakt wel veel los bij het publiek, er klinkt luid gejuich en applaus als de schaatsers vertrekken. Ook hier zijn de visuele effecten op de schermen heel mooi en wordt de indruk gewekt dat er ontzettend veel mensen aan deze productie meedoen. Dit geeft echt een heel mooi effect. Ook dat de ijsvloer kan ronddraaien is goed gevonden, want zo kunnen er ook al schaatsend diverse dialogen plaatsvinden.
Nandi zingt helder en is erg prettig om naar te luisteren. Ook de omlijsting van kunstrijders op de schaats is prachtig tijdens haar zang en maakt het bijna lieflijk en romantisch. De kunstrijders zijn met hun sierlijke ijsdans een mooie tegenhanger van de voortdurende schaatsers op noren, die we steeds zien. Een beeld dat misschien soms wel iets saai aandoet na verloop van tijd.
De muziek is mooi geschreven en gearrangeerd, de ensemble-stukken zijn het mooist. Voor de niet-Fries was het soms wel lastig om te volgen, omdat er ook op momenten in het Fries gesproken en gezongen werd. Dit gaf nou niet het idee dat we iets misten voor de verhaallijn, maar toch werkte dit minder prettig, omdat we niet alles letterlijk meekregen. De choreografie was heel mooi en dwong ook wel respect af voor de spelers, die dit allemaal op schaatsen moesten doen. Hier moet veel repetitietijd in hebben gezeten.
Al met al een leuke musical met mooie muziek en prachtige visuele effecten. Heel vermakelijk, maar zonder echte ‘wow-factor’.
Door: Léon Berkenbosch
Castfoto's: Musicalweb
Scenefoto's: Joris van Bennekom
