Op zondag 11 december waren we aanwezig bij de gala première van Disney’s Beauty and the Beast in Gent. Een van de meest geliefde en populairste sprookjes aller tijden. Het verhaal waar het draait om Belle die terecht komt in het betoverde kasteel, waar elke bewoner hoopt dat er liefde tussen haar en het beest zal opbloeien om de betovering te verbreken. In het verhaal komen de bekende personages aanbod en deze geven de bekende, maar mooie wending aan het verhaal. De boodschap is dan ook helder, het draait om het innerlijk en hart en niet het uiterlijk.
De plek waar de voorstelling plaatsvindt is in het Flanders Expo in Gent. Een groot congrescentrum, dat is omgetoverd in een theater waar ongeveer 3000 gasten kunnen plaatsnemen. Het is dan ook enorm. De aankomst is enorm, maar ook de zaal. Het podium dat speciaal voor deze productie is ontworpen heeft de vorm van een roos, waarbij de cast dit podium van de voor- en achterkant kan betreden. Een mooi idee, alleen kwam het niet tot zijn recht vonden wij.
Doordat het zo groot is, vervloog de magie van het sprookje. Decorstukken kwamen uit de lucht en uit de grond, er werd veel gewerkt met projectie, er werd gebruik gemaakt van vliegende boeken, door middel van drones. Dit was erg leuk bedacht, alleen kwamen op deze manier de details uit het stuk niet tot uiting. De techniek kwam niet altijd goed tot zijn recht, het geluid van de acteurs echode regelmatig en soms stoorde de zenders. Er waren bijna geen attributen of rekwisieten, dit maakte het dat het een groot geheel werd, terwijl juist de details uit Beauty and the Beast maken dat het een magisch sprookje is.
Echter werd veel goed gemaakt door de sterrencast. Belle, die werd vertolkt door Josje Huisman (ex K3-lid) wist deze rol goed eigen te maken. De mooie liedjes als ‘thuis’ en ‘dat zegt het hart’ kwamen mooi tot zijn recht. Het was een feest om naar de kwaliteiten van het Beest, Jan Scheepens te kijken. Hij zet het beest monsterachtig neer, die langzaam leert om van iemand te houden. Deze gewaarwording is erg mooi vertolkt en erg goed geacteerd en gezongen.
Humor werd zeker gebruikt door Lumiere, gespeeld door Peter van de Velde, die erg sterk in zijn rol was. Lach momenten waren bijvoorbeeld wanneer hij Belle voor het eerst ziet en roept “Oya Lele”, een bekend nummer van K3. Tickens, het maatje van Lumiere werd gespeeld door Ivan van Pecnik. Hij bracht de rol van de “opwindende klok” erg leuk. Ook Gaston was erg sterk, Dieter Troubleyn heeft deze rol krachtig en mooi neergezet. Zijn maatje Le Fou, gespeeld door Peter Thyssen brengt charmant en op een geloofwaardige manier zijn domheid over aan het publiek. Echter mist er soms wat chemie tussen Gaston en Le Fou.
Eline de Munck vertolkte de rol van Babette, als een echte pluim veegde ze over het podium en al haar charmes gooide ze in de strijd, ook dit deed ze erg goed. Saskia Schäfer kan als de beste hoge noten raken en is een zeer gewaardeerde en goede La Commodia. Frank Hoelens als Maurice, vader van Belle heeft deze rol als verstrooide professor op een leuke manier gebracht. Tot slot mevrouw Pot en haar Jakopje.
Mevrouw Pot werd gespeeld door Barbara Dex en haar versie van ‘het meisje en het beest’, ontroerde het publiek, zeker de kinderen in de zaal. De Jakopjes worden afwisselend door vier verschillende jongetjes gespeeld. Het Jakopje van deze avond, Cezar Ameye wist alles erg lief en zacht te brengen.
Het verhaal is wat meer hedendaags gemaakt door een ‘box’ en de ‘dab’ toe te voegen in het verhaal. De choreografie en staging was in handen van niemand minder dan Ish Ait Hamou, een internationaal bekende choreograaf. Hij heeft veel choreografie kunnen inzetten om bepaalde scènes duidelijk te maken. Zoals de inval van het kasteel, hier is geen decor of rekwisiet voor gebruikt, dit werd duidelijk door de choreografie, dit heeft hij mooi kunnen overbrengen.
De sprookjes musical wordt neergezet als een grote show, alleen mist het voor ons nog het spektakel waarmee het ook een echte show wordt, of mist de details en de kleinschaligheid waardoor het sprookjesachtige musical is.
Door: Ragna Wetzels
