Op een Mooie Pinksterdag, een ode aan de drie grote componisten van het Nederlandse lied; Harry Bannink, Ruud Bos en Joop Stokkermans, ging op zaterdagavond in première in het Zaantheater in Zaandam.
Een nostalgisch concert gebracht door Annick Boer, Lone van Roosendaal en Renee van Wegberg onder begeleiding van een live band onder leiding van Eric van Tijn. Van de drie componisten is alleen Ruud Bos nog in leven en hij was aanwezig in de zaal, van Harry Bannink en Joop Stokkermans waren korte fragmenten te horen.
Het oeuvre van Harry Bannink, Ruud Bos en Joop Stokkermans is van onschatbare waarde voor de Nederlandse muziekgeschiedenis. Van filmmuziek tot commercials, van ballads tot protestsongs, van televisieleaders tot kinderliedjes. In elk genre.
De voorstelling begint met een korte introductie van de drie dames en hetgeen wat ze zoals gedaan hebben in de afgelopen jaren. Renee van Wegberg kennen we van grote musicals zoals Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat, Urinetown, Wicked en Nonsens. Lone van Roosendaal is bekend van onder andere Heerlijk duurt het langst, Sky en Verliefd op Ibiza en Annick Boer kennen we als de vis Dory in zowel Finding Nemo als in Finding Dory. Althans, de vis wordt voor de grap alleen genoemd bij de intro, uiteraard heeft ze nog veel meer gedaan op theater en televisiegebied.
Op een Mooie Pinksterdag blijkt al snel meer dan alleen maar een theaterconcert te zijn. Gedurende de avond acteren de dames waarbij de enorme hoeveelheid aan materiaal als een rode draad door de voorstelling loopt. Dit zorgt voor diverse grappige momenten. Het decor is namelijk opgebouwd uit allemaal dozen (liedjes uit de oude doos) met de portretten van Bannink, Bos en Stokkermans.
In deze dozen zit alle bladmuziek van de drie componisten, discussie tussen de drie hierbij is de categorisering van alle liedjes, iets wat nu gedaan is door Annick Boer op basis van onderwerp wat ze met name zelf heel logisch vind. Denk aan de 'Meezingers' doos, de 'Bijna nooit gezongen' doos, de 'Al te vaak gedaan' doos of de 'Loopt de zaal van leeg' doos.
Renee is ondertussen meer voor het digitaliseren wat later op de avond nog een leuke twist krijgt. Aanvullend diverse weetjes tussendoor, zo was bijvoorbeeld het nummer Op een Mooie Pinksterdag erg controversieel vanwege het woordje zwanger, 'Morgen kan ze zwanger zijn, 't kan ook nog vandaag'. Regelmatig worden er op de dozen beelden geprojecteerd van vroeger als ondersteuning bij de nummers.
De drie dames passen erg goed bij elkaar qua stemmen en acteren. Diverse liedjes worden samen gezongen en er zijn veel prachtige en ontroerende solo's. Lone van Roosendaal sprong er echt uit met het nummer Haat uit de productie Lang leve de opera dat erg krachtig en met humor werd gebracht. Overigens wist Lone het nummer Playboy uit de De Gekkin van de Gracht erg charmant te brengen. Renee van Wegberg sprong er uit met het nummer 'Ik kan het nog' uit Fien de Musical met een fantastische uithaal aan het einde. Soms zingt en klapt het publiek mee.
Erg herkenbaar en leuk uitgevoerd was het reclameblokje met de reclamedeuntjes van Joop Stokkermans. Denk aan de reclame 'Liever Kips leverworst dan gewone leverworst', ' Altijd weer een gezellig moment met de lekkerste koffie die je kent...' van Douwe Egberts en reclames van de Flevohof en Prodent tandpasta. Naast het blokje met reclametunes was er een blokje met bekende televisieintro's waarvan de meest bekende het intro van Zeg 'ns AAA is.
De voorstelling is een volwaardige ode aan de drie componisten en richt zich met name toch op een wat ouder publiek die veel van de liedjes zullen herkennen en een gevoel van nostalgie zullen krijgen. Een stekkie van de Fuchsia, Zeur niet, Kom Kees, zijn zomaar een aantal bekende nummers die voorbij komen tijdens de voorstelling, afgesloten wordt uiteraard met Op een Mooie Pinksterdag. Al met al is er een mooie selectie gemaakt uit de in totaal 6044 nummers met een groot aantal meezingers en wat dat betreft is er genoeg ruimte voor een tweede deel.
Op een Mooie Pinksterdag is nog tot en met 28 januari te zien in diverse theaters.
Door: Michel Wester