Op 23 juli 2023 was Musicalweb te gast in Openluchttheater De Doolhof in Tegelen waar de musical Het was Zondag in het Zuiden in première ging.
De Heilige Anthonius (Buddy Vedder), neemt ons mee naar Limburg, december 1993. Een watersnoodramp die Limburg totaal overrompelde. Radiojournalist Sarah (Renée van Wegberg) ziet de onrustige maas als de kans op een mooie reportage, een mooi item zoals het wordt benoemd in de musical, de doorbraak in haar carrière. De radioredactie van Omroep Limburg denkt daar anders over. Sarahs ouders (Wim van den Driessche en Anne-mieke Ruyten) proberen koste wat kost hun boerderij en de beesten veilig te stellen, evacueren is geen optie, zelfs als het leger komt.
Oudste dochter (Suzan Seegers) reist halsoverkop vanuit Wenen naar Nederland om haar familie bij te staan. Een gemeenteraad komt samen om het dorp te beschermen, al denkt Burgmeester Ruiters (Hein van der Heijden) meer tijd te hebben. Ondanks al zijn inspanningen, loopt hij volgens zijn raadsleden achter de feiten aan, druk wordt opgevoerd, totdat hij ineens spoorloos verdwijnt.
Bij binnenkomst van het grote openluchttheater in Tegelen, dat vooral bekend staat om zijn vijf jaarlijkse passiespelen, waan je op een mooie plek in Limburg, in het groen, de sfeer voelt fijn aan. De tribunes zijn overdekt, wat voor het publiek heel fijn is, aangezien er regen is voorspeld. We zien een groots decor, ergens in eerste instantie denk je ook aan Dagboek van een Herdershond, die in handen was van dezelfde regisseur, Servé Hermans. Maar wanneer je beter kijkt zie je een bassin, en vallen er steeds meer details op. Nieuwsgierigheid wordt gewekt. Waar gaat dit naartoe?
Wanneer het stuk begint, begint het ook te regenen. Ergens heeft het een toegevoegde waarde, het brengt sfeer aan het verhaal. Buddy Vedder speelt de Heilige Anthonius, de verteller van het verhaal. Hij brengt normaal alleen ‘verloren spullen’ weer terug, maar in dit verhaal waagt hij zich ook aan mensen, oftewel ‘dochters’. Buddy speelt, zingt, beweegt ongelofelijk sterk. Een entertainer die alle disciplines bezit, ook humor, hij heeft het publiek vanaf het eerste moment. Alleen maar lof voor de cast en creatives die van dit verhaal, een prachtig stuk hebben gemaakt om naar te kijken. De cast is sterk, mooie zang, mooi en geloofwaardig spel, weinig dans, maar mooie staging die het verhaal mooi ondersteund.
Er wordt gebruik gemaakt van een grote groep figuranten. Zij hebben in dit verhaal écht een toegevoegde waarde, worden op logische plekken gebruikt en past als een huis. Ook het gebruik van de echte beelden tijdens de ramp 1993, maakt het af. Wanneer je het verhaal niet kent, zie je wat het noorden van Limburg destijds mee heeft moeten maken. Dan hebben we ook nog de muziek van Rowwen Hèze, die prachtig in het stuk past qua tekst, maar ook erg mooi gearrangeerd zijn. Het voelt in zijn geheel als Limburg.
Een decor waar het bassin vol loopt met water, en per voorstelling 200.000 liter water wordt gebruikt, waar de dijken doorbreken tijdens de voorstelling. Het is fantastisch door creatives bedacht en gerealiseerd. Het script van Allard Blom is met humor, passend, en vertelt een regionaal verhaal. Het hele verhaal is herkenbaar voor de omwonenden en iedereen die destijds in het noorden van Limburg woonde.
Het is een voorstelling waarin een regionaal verhaal wordt vertelt. Hoe kun je nu een musical maken over een overstroming, en er toch nog een verhaal van maken? Door de burgemeester die verdween, en in het verhaal wat fictieve momenten te verweven, een sterke cast en prachtige momenten in het decor, werd je aandacht erbij gehouden.
Wil je een keer iets anders zien, je verdiepen in de geschiedenis van Limburg of spektakel zien zoals je het niet in een regulier theater kan zien? Dan moet je naar Het was Zondag in het Zuiden. Het is geen doorsnee theater met vele decor en kostuumwisselingen, het is een toegankelijk stuk, voor iedereen, waarin met name, iedere Limburger, ook door de toevoeging van meerdere stukken in de Limburgse taal, herkenning zal voelen.
Door: Ragna Wetzels
Scenefoto's: Roy Beusker en Annemieke van der Togt
