Recensie: Dagboek van een Herdershond – Een mooie ode aan Limburg (4.5 sterren)

Op zondag 8 mei was Musicalweb aanwezig bij de première van Dagboek van een Herdershond. - een mooie ode aan Limburg. Albert Verlinde Producties en Toneelgroep Maastricht presenteren vol trots de spektakelmusical Dagboek van een Herdershond in een speciaal gebouwd pop-up theater in MECC Maastricht. Een grootschalige musical waarin de ziel van de Zuiderling tot leven komt!

In Dagboek van een Herdershond treedt de jonge kapelaan Erik Odekerke in 1914 toe tot een gelovige gemeenschap in Geleen. Een klein landbouwdorp in Limburg dat geregeerd wordt door de notaris, de herenboer en de pastoor. Door de opkomst van steenkolenmijnen in Limburg komt het rijke Roomse leven steeds meer onder druk te staan. De onhandige, naïeve Erik probeert zich staande te houden in het katholieke dorp. Maar ondanks zijn goede bedoelingen jaagt hij veel mensen tegen zich in het harnas.

Het MECC in Maastricht, daar draait de komende maanden de musical het dagboek van een herdershond. Er is een gigantisch groot pop-up theater gerealiseerd met ongeveer 1700 zitplaatsen. Alles is mogelijk en hoe hebben ze daar bij dit stuk gebruik van gemaakt? Later meer over de inhoud en cast, maar waar je het ene moment het kneuterige van het theater kan missen (het is een enormx podium dat gevuld moet worden), wordt er volop gebruik gemaakt van de mogelijkheden van zo'n groot theater. Een echte knol komt voorbij, een prachtige ouderwetse auto, een eindapplaus waar iedereen op de fiets komt, de fanfare en harmonieën uit verschillende Limburgse (en een Zeeuwse) gemeente en een groot ensemble aan figuranten die deelnemen aan de voorstelling.

Ondanks dat er duidelijk een verschil te zien is tussen de hoofdcast en de figuranten, was het wel mooi om te zien hoe door deze figuranten het podium gebruikt werd en was het een mooie aanvulling. Waar het lastig is om gezichtsuitdrukkingen van de spelers in zo'n grote zaal te kunnen zien, werd er tweemaal gebruik gemaakt van een camera waarmee er op het intieme spel van de acteurs werd ingezoomd en de mimiek erg goed te zien was. Mooie elementen die je niet vaak tijdens een musicalproductie meemaakt. Er is live muziek van de fanfares en harmonieën, tijdens deze première door Sainte Cécile uit Eijsden. De muziek is ingespeeld door de Philharmonie Zuid-Nederland en er wordt live gedirigeerd door Rob Mennen.

Dat het een voorstelling is waar de ziel van de zuiderling tot leven komt, is geen woord over gelogen. Als Limburger is het een feest der herkenning. Zo worden er grappen in het Limburgs dialect gemaakt, komt de "nonnevot" voorbij, het Limburgs volkslied, wordt er bij elkaar op de koffie, vlaai gegeten en is de zachte G duidelijk te horen. Ook wordt er gepraat over rijstepap en stroop en zuurvlees. Allemaal voor een Limburger erg herkenbaar!

Ook zijn de woorden "fenomenale cast" die onder andere bestaat uit Angela Schijf, Nandi van Beurden, Joes Brauers en William Spaaij niet overdreven. Ook Susan Seegers, Saskia Schäfer, Sem van der Heijden, Raymond Kurvers, Luka Kluskens, Barry Beijer, Javan Hoen, Anne-Mieke Ruyten, Martijn van der Veen en Ronald Jorritsma vormen een sterke cast van deze musical.

Uit deze sterke cast een aantal spelers uitgelicht; De hoofdrol van Erik Odekerke gespeeld door Joes Brouers. Het Limburgse multitalent. Net afgestudeerd aan de toneelacademie van Maastricht en zette zijn rol, ondanks zijn jonge leeftijd, prachtig neer. Een mooie stem en zeer aangenaam om naar te luisteren. Je gelooft hem als een jonge en naïeve kapelaan. Ook Nandi van Beurden pakt je in met haar stem en goede acteerwerk. Angela Schijf is sinds tijden weer terug in de musical. Het staat haar goed! In haar rol als engel, brengt ze veel humor, weet ze goed te timen, is ze gracieus en brengt ze in het toch wel serieuze verhaal letterlijk verlichting en licht. William Spaaij is te zien in de rol van kapelaan Lumens. Zoals we William kennen is hij sterk, stabiel en heerlijk om naar te luisteren. De persoon die de humor perfect wist te timen en de Limburgse grappen sterk wist neer te zetten is Susan Seegers. Ze stal niet alleen de show met haar humor maar ook met haar prachtige stem. Wat een timing heeft deze vrouw. Klein van stuk, maar groots in bereik. De cast heeft ook een sterk ensemble en de figuranten dragen niet alleen bij aan de opvulling van het toneel maar ook in stem en klank. Er moet gezegd worden dat het een mooie groepsklank is qua zang, zeer aangenaam om te horen.

Waar we schrijven dat het een feest van herkenning is, is er ook veel nog onbekend, over het verhaal maar dus ook over de Limburgse geschiedenis. Zo sta je er nooit bij stil dat de Limburgers "dom" werden gehouden en ze daarom in de koel (de mijnen) bleven werken. Dat er om deze reden ook weinig gymnasia in Limburg waren, en toen de mijnen werden gesloten dit deel van Limburg in een paar jaar niets meer waard was. Ook dat het geloof een erg grote impact heeft. Niet gedoopt, dan ook niet begraven worden op ingewijde grond. Het geloof had macht, veel macht. Dát wisten we wel, maar je wordt er tijdens de voorstelling weer aan herinnerd hoe het destijds in Limburg eraantoe ging en nog steeds sporen van te zien en voelen zijn.

Helaas geen vlaai en nonnevotten voor het publiek aan het eind van de voorstelling, maar dat is zeker geen reden om niet te gaan kijken. Het Dagboek van een Herdershond is ondanks dat het een serie van vroeger was, een voorstelling voor alle leeftijden. Een feest der herkenning, een ode aan Limburg, geschikt voor jong en oud. Je zult naar het MECC in Maastricht moeten gaan om dit stuk te zien, maar het is vonden wij zeker de moeite waard. De voorstelling is nog te zien tot en met 17 juli 2022.