Recensie: Boer Koekoek – Boeren opstand toen en nu (3 sterren)

Afgelopen zaterdag zijn wij op bezoek geweest bij de voorstelling Boer Koekoek in Hollandscheveld, een locatie-theaterspektakel in een fabriekshal die speciaal is opengesteld voor deze productie. Dit is een van de vele nieuwe producties die in Nederland zijn geschreven met een regionaal tintje of plaatselijk thema, net als bijvoorbeeld de Fanfare in Giethoorn en de Vergeten Twentse Lente in Enschede.

Bij aankomst werden we netjes naar een weiland geleid om te parkeren. Bij het uitstappen werd gevraagd: "Heeft u een zonnebril bij u? Deze is hard nodig vanwege de zon die recht op de tribune schijnt." Gelukkig hadden we die bij ons, maar helaas hielp de zonnebril niet altijd om de zon voldoende tegen te houden om de momenten uit de voorstelling goed te kunnen zien. Dus een tip: neem in ieder geval je zonnebril mee.

Eenmaal bij de fabriekshal stonden er enkele foodtrucks buiten waar je wat eten kon halen. Koffie en thee waren vooraf gratis en binnen kon je naar de bar. Het was een prima ruimte voor het aantal mensen dat aanwezig was om wat te drinken en te kletsen. We kregen een goede eerste indruk van de sfeer en de vriendelijke vrijwilligers die ons hielpen.

Verhaal

De voorstelling trekt een parallel tussen de huidige boerenprotesten en de boerenopstand van 1963, die destijds de voedingsbodem was voor de opkomst van politicus Boer Koekoek (1912-1987), de eerste populist van Nederland. Boer Koekoek speelt in juli en augustus in een loods in Hollandscheveld, het dorp waar de opstand destijds plaatsvond. Het theaterspektakel Boer Koekoek vertelt het verhaal van de Opstand der Braven. De toneelvereniging uit Hollandscheveld wil de boerenopstand uit 1963 opvoeren. De beroemdste acteur van het land, Victor de Koning, moet Koekoek spelen. Tot hun verbazing komt deze Victor daadwerkelijk opdagen. Succes lijkt verzekerd. Het publiek is getuige van de 'generale repetitie' van het stuk. Tijdens de opvoering komen alle sluimerende conflicten van leden van de vereniging steeds meer aan de oppervlakte. Victor de Koning blijkt niet de redder te zijn waar iedereen op gehoopt had.

De muziek is niet echt blues, zoals in de informatie was aangegeven. Dit komt later een enkele keer terug, maar de rest van de muziek kan eerder omschreven worden als eclectisch en rockachtig dan als blues. De actrice die veel zong, Sophie Bakker in de rol van PJ, had een enorm fijne en prettige stem om naar te luisteren. Haar directe geluid pakte ons en haar klank overdonderde ons. Vooral het nummer na de pauze raakte ons, waar Sophie zowel zang als piano speelde. Qua inhoud van haar rol speelde zij een puberale rockchick die tegen de haren instrijkt van haar moeder, lekker tegendraads is en zegt wat ze vindt.

De rol gespeeld door Han Oldigs, de rol van Victor de Koning, viel op door een wat clichématige rol; een zogenaamde typische acteur die even tijdens de generale repetitie komt opdagen, want meer repetities heeft hij niet nodig, en hier en daar wat teksten van Shakespeare heeft en later blijkt flink in de schulden te zitten door het gokken. De grappen van Victor vielen voor ons niet altijd in de smaak, vooral omdat ze naar ons idee wat voorspelbaar waren. Daarentegen speelde hij als Boer Koekoek sterk, overtuigend en realistisch. Han had ook de taak om de blues terug te laten komen in de muziek door met de mondharmonica mee te spelen met de band. Dit voegde toe aan de sfeer van het stuk.

Tijdens de voorstelling werd er met een accent gesproken. De boventiteling zorgde ervoor dat het publiek de teksten soms beter kon volgen, maar dit was vooral het geval bij de zangnummers. Niet iedereen sprak even sterk met het accent of leek soms te vergeten om het accent te gebruiken. Tobias (die ook Johan Cruijff speelt in 14 het Verhaal) en Servaes waren naar ons idee degenen die het accent het beste spraken en toch verstaanbaar bleven. Servaes was voor ons de meest oprechte speler, een boer genaamd Bert van Coevorden die zo graag een band wil krijgen met zijn gezin. Hij is geen prater en daardoor krijgt hij weinig respons van zijn kinderen. Servaes lijkt geen boer te spelen, maar is het.

De voorstelling bevat veel clichés en voorspelbaarheden, zoals de boerenopstand met het zwaaien van de vlag, wat vervolgens voor de meeste musicalkenners de welbekende opstand uit Les Misérables imiteert, en de rollen hebben deels een clichématige inhoud met problemen op het gebied van relaties, zowel in de liefde als in het gezin. Het was niet altijd even sterk.

Het interactieve moment werkte voor ons niet helemaal, maar daar willen we uiteraard niet te veel over verklappen, zodat het een verrassing blijft voor de mensen die nog gaan. Maar wees dus voorbereid; op enig moment moet je meedoen met de voorstelling. Op de achtergrond was het weiland zichtbaar en werden er ook enkele scènes gespeeld. Dit was niet altijd zichtbaar en krachtig genoeg om voldoende impact te hebben. Het spektakel ontbrak wat ons betreft, maar het is zeker locatietheater dat optimaal gebruikmaakt van de omgeving.

De voorstelling is nog te zien tot en met 27 augustus.