Audities. Eigenlijk zijn ze weinig meer dan een ‘noodzakelijk kwaad’ om een rol te mogen spelen. Het creatieve team wil kijken wat voor vlees er in de kuip zit, wie wat kan en welke combinaties van spelers goed werken. Ze zijn op zoek naar toffe, getalenteerde mensen om mee te werken en hopen bij iedere kandidaat dat hun hart vrolijk opspringt.
Maar aan de andere kant van de tafel zijn audities een bron van spanning en frustratie. Leuk en aardig als mensen zeggen dat je niet zo zenuwachtig hoeft te zijn, maar doe het maar eens! Je kunt eindeloos tegen jezelf zeggen dat je niet zo bang hoeft te zijn, in de praktijk gebeurt het maar al te vaak dat je zenuwen je lichaam overnemen en dat jij uiteindelijk trillend als een rietje je noten eruit staat te piepen, met een knalrood hoofd en klamme handjes, en je afvraagt waarom je deze martelgang toch weer bent aangegaan. Je verwijt jezelf vooral dat je de zenuwen niet kunt beheersen, waardoor je overkomt als een ongetalenteerde goudvis, compleet met ‘sorry dat ik besta-hoofd’. Je voelt je een mislukkeling en verlaat de auditieruimte uiteindelijk alsof je zojuist jezelf hebt verdoemd.
Foto: Ali Muftuogullari
Oké, even terugspoelen.
Ja, audities zijn vaak spannend. Helemaal als je een rol graag wilt. Maar die angst voor de zenuwen, en vooral het gevoel dat je faalt omdat je die zenuwen laat winnen van jouw talent, die kun je aanpakken. Echt!
Zenuwen komen voort uit het oudste gedeelte van ons brein, het ‘reptielenbrein’, waar onder andere ons overlevingsinstinct in gehuisvest is. Zodra jij iets engs ervaart of wilt doen, ziet je reptielenbrein de bui al hangen en zorgt voor het loslaten van adrenaline, het ‘fight or flight’ hormoon. Daarvan word je alert, daarvan gaat je ademhaling sneller, de doorbloeding van je spieren wordt beter, en de verbindingen in je hersenen zijn op hun allerbest. In feite word je binnen een enkele seconde klaargemaakt om te vechten of te vluchten.
En dat is het probleem. Jouw reptielenbrein ziet de auditie als een bedreiging en brengt jou in vecht-of-vlucht-modus, en de makkelijkste manier om iemand te laten vechten of vluchten is… Het oproepen van angst! En daarom zijn audities zo eng en naar en spannend. Je brein zorgt ervoor dat jij die auditie zo ziet en wil jou beschermen door je uit die situatie te halen. Jouw reptielenbrein wint ALTIJD van je gedachten, dat is het ergst. Hoe je het ook wendt of keert, jij wilt overleven. Dus het reptielenbrein heeft van alle gedeelten van je brein het laatste woord. Zenuwachtig zijn is geen keuze, je wiebert het niet zomaar even weg. Het is een oer-instinct.
En zodra jij een slechte ervaring hebt gehad met een auditie, wordt het alleen maar erger met die ‘overlevingsdrang’, die jou op alle mogelijke manieren saboteert in het auditieproces. Tot op het punt dat het zweet je uitbreekt, je misselijk bent en je misschien wel alle hoop laat varen om ooit goed auditie te doen. Tot op het punt dat je je terugtrekt in je schulp. Dan maar geen rol, want die auditie goed doen… Dat gaat gewoon niet!
Natuurlijk hoop ik dat het bij jou niet zo extreem is als wat ik hierboven beschrijf, al vermoed ik dat je wel een en ander herkent. Maar wat doe je daar nu aan? Hoe leg je je reptielenbrein het zwijgen op?
Tip 1:
Let op de conversatie die je met jezelf voert. Eigenlijk moet je zorgen dat je je reptielenbrein geen handvatten geeft om jou te saboteren. Zodra jij iets zegt in de trant van: ‘Man, ik kan het gewoon niet, audities doen,’ dan train je je reptielenbrein om audities te vermijden, om ze te markeren als gevaarlijk. Dus let op je woorden - en je gedachten. Focus jij je op het negatieve, dan groeit het negatieve. Focus je je op iets positiefs, dan kun je de argwaan van je reptielenbrein wat op afstand houden. Kies dus zorgvuldig wat je wilt. ‘Ik kan het en ik ga knallen!’ kan werken, maar is soms te groot (helemaal als je het zelf niet gelooft omdat die ene noot zo verdraaide moeilijk is, bijvoorbeeld). Hou het simpel. ‘Ik ga mijn best doen.’ ‘Ik ga genieten.’ ‘Ik hou van dit lied, dus dat ga ik laten zien.’
Wees je ervan bewust dat het woord ‘niet’ niet wordt opgepikt door je lijf. ‘Ik ben niet bang,’ zal er zeker voor zorgen dat je bang wordt. Je focust dan namelijk ondanks je ‘positieve’ insteek alsnog op de angst.
Foto: Matthias Wagner
Tip 2:
Ga in alle rust je auditie in. Dat kun je op meerdere manieren voor elkaar krijgen. Ik geef je er twee (net zoals je kunt doen met acteren: van buiten het plaatje goedzetten zodat je het van binnen gaat voelen, of beginnen met voelen waardoor het plaatje aan de buitenkant gaat kloppen). Van buiten naar binnen: Hou je adem laag, ontspan je schouders, adem rustig in en uit. Energie naar de grond, je rug recht en je focus communicatief. Stá er.
Van binnen naar buiten: doe van tevoren een meditatie of een oefening gericht op het verminderen van die adrenaline-levels. Om fijne hormonen vrij te laten komen: doe een dansje! Als je danst, komt er endorfine vrij, een gelukshormoon. Dat kan tegenwicht bieden aan al die adrenaline die door je systeem raast. Gebruik je ademhaling en de aandacht daarvoor om bij je kern te blijven. Vind jouw plek van fijne energie, hou dat vast en laat de rest los.
Foto: Kyle Head
Tip 3:
Wees blij met je zenuwen! Ik schreef hierboven al dat er allemaal voordelen zitten aan zenuwen. Je wordt slimmer, sneller, je kunt informatie beter verwerken. Jouw zenuwen zetten je ‘aan’. Omarm ze. Zelfs al zijn het er veel, wees dankbaar dat ze er zijn omdat ze je kunnen steunen. Door de adrenaline kun jij de vleugels krijgen die je nodig hebt, kun je sneller oppikken in de dansauditie, kun je je beter focussen op je tegenspeler in spel, merk je het sneller wanneer je uit de bocht dreigt te vliegen met zang en kun je dingen bijsturen. Dus: vrees je zenuwen niet. Laat ze voor je werken. Laat dat reptielenbrein maar eens zien dat je het nog nodig hebt - niet zozeer om te overleven, maar om te stralen en jouw unieke jij naar boven te laten komen.
Je kunt het. Weet ik zeker.
Marieke Frankema is musicalartiest, musicaldocent, schrijfster, stemactrice en auditiecoach. In tegenstelling tot de meeste coaches en docenten, die vooral ingaan op (vocale) technieken en performance, richt zij zich op de mindset achter het auditeren. Haar uitgangspunt is een zodanig relaxte mentale en fysieke staat te creëren, dat het niet anders kan dan dat je een goede auditie doet, en met gemak! Voor meer informatie, kijk op mariekefrankema.nl/audition-with-ease.
